
Met zijn allen aan de keukentafel
De afgelopen tijd hebben we allemaal veel thuis gezeten. Naar kantoor gaan ging of mocht niet, bepaalde bedrijfstakken waren zelfs helemaal gesloten. Iedereen heeft er op één of andere manier mee te maken gehad; privé of werkgerelateerd. Toen kwam de vakantie en helaas ook voor velen een strop; gecanceld, mogelijkheid tot voucher, je geld terug en zelfs in een aantal gevallen je geld helemaal kwijt. De meeste mensen die ik heb gesproken hebben er van gemaakt wat ze konden en wonderwel bleek het toch ook wel goed uit te pakken. We hebben met elkaar weer nieuwe dingen ontdekt in ons eigen kikkerlandje. Mede dankzij de hittegolf heb ik een fijne vakantie in Nederland gehad.
Dat niet iedereen zo tevreden was als ik, begrijp ik heus. Weg droomvakantie, geen inkomen, financiële problemen, relationele problemen. Het continu op elkaars lip zitten kan heel vervelend zijn en je irriteert je echt een stuk sneller. De jongeren onder ons hebben het ook lastig, net als de ouderen, ach eigenlijk iedereen. En nu is het weer tijd om na de vakantie weer aan de slag te gaan, maar helaas weer allemaal weer rond de keukentafel of weggestopt op zolder.
Indian summer
Wat hadden we gehoopt dat we weer deels naar kantoor mochten. De teleurstelling was groot toen er werd gezegd; blijf zoveel mogelijk thuiswerken. Ook de MBO- en Hogescholen waar wij in ons gezin mee te maken hebben geven geen volledige reguliere lessen. Vooralsnog is het meeste nog online. Dus dat betekent dat we straks met elkaar aan de keukentafel zullen zitten of elders verdeeld door het huis.
Met een verbouwing van de badkamer met de nodige troep, stof en lawaai in het vooruitzicht, word ik daar niet echt enthousiast van. Maar wij hebben het de afgelopen tijd ook gedaan, zonder echte problemen (behalve het internet, wat een crime is dat soms!), dus dit gaat ook wel weer goed komen. Waar ik wel op hoop is een echte indian summer. Dat is het als de herfst al is ingezet en het toch nog onverwachts warmer wordt. Dus we spreken af eerst een warme nazomer, dan even wat kouder, en dan een heerlijke indian summer. Hopen jullie met mij mee?


Missen van contact met elkaar
Maar met een Indian Summer ga je elkaar als collega's, vrienden en familie niet vaker zien. Face-timen, zoomen etc, echt wel handig voor de zakelijke dingen en coaching, maar voor intieme en persoonlijke gesprekken, die je normaal samen hebt, valt het echt wel tegen. En soms heb je het echt nodig om in elkaars gezelschap te zijn en je hart te luchten, of gewoon ongegeneerd te lachen, samen thee of koffie te drinken, roddelen over iemand (ja ik weet dat dit niet mag, maar roddelen hoeft niet perse negatief te zijn....). In mijn werk en privé mis ik nu ook het handen schudden, een arm om een schouder, een omhelzing ter troost, een verjaardagszoen. Zelfs bij een condoleance kan het niet; wat ongemakkelijk en ongewoon is dat eigenlijk. Maakt het allemaal nog zwaarder en triester.
Het goed houden van je contacten en in verbinding blijven is soms echt een puzzel. Gelukkig speelt zich een deel van mijn werk in de buitenlucht af, dus kom ik wel meer in contact (op gepaste afstand) met anderen. Maar ik kan mij goed voorstellen dat men depressieve gevoelens ontwikkeld en weinig tot geen motivatie kan opbrengen met als gevolg een burn-out.
Burnout voor zijn
Wees een burnout voor. Neem je gevoelens serieus. Denk niet morgen gaat het wel beter, want dat denk je waarschijnlijk al een tijdje. Je klachten zijn geleidelijk aan ontstaan door alle onzekerheden, nieuwe omstandigheden en veranderingen. En de gemiddelde mens houdt niet van veranderingen die zij zelf niet hebben ingezet. De toekomst is onzeker en hoelang het allemaal gaat duren is ook onbekend en dat maakt angstig. Het is ondoenlijk om af te wachten op betere tijden, die komen er vast wel, maar dat lijkt nog wel even te duren en dan hoop ik dat jij niet al ver in een burnout zit.
Jij kan er zelf nu al wat aan doen. Maak een dagplanning, houd je daar qua werk aan. In die planning zit voldoende rust momenten, want vergis je niet. Op kantoor ben je echt niet 100% van je tijd aan het werk. Je hebt overleggen, gaat pauzeren, even met iemand een bakkie doen om samen een werkgerelateerde kwestie te bespreken, je loopt naar het toilet, een andere afdeling etc. Thuis zit je waarschijnlijk veel meer en overleg gebeurt ook via telefoon of laptop. Neem beweging. Laat gewoon je hond uit tussen de middag, haal je kinderen op van school, lunch samen. Maak een wandeling, frisse lucht en echt buitenlicht doet wonderen voor je geest en lichaam. Laat de telefoon in je zak en geniet. Zorg dat je je aan je werktijden houdt en maak er geen gewoonte van om in de avond nog even een uurtje te werken. Maak je slaapuren en eet regelmatig. Maar belangrijkste praat met iemand over je gevoelens en gedachten.


Blijf positief
Het is makkelijk gezegd, maar het is echt mogelijk. Het begint met kleine dingen. Denk eens wat je juist nu wel kunt vanwege het thuiswerken. Genieten van het langer in bed kunnen blijven liggen, niet de eeuwige route hoeven te rijden, misschien geen file meer en sowieso geen reistijd meer. Spreek eens af met een collega om ergens te (werk) lunchen. Je kan tussen de middag een ei bakken of een lekkere smoothie maken in plaats van die boterham met kaas. Je eigen lekker koffie of thee binnen handbereik. Eindelijk je eigen pakjes in ontvangst nemen en meteen kunnen bekijken of aanpassen. Vergaderingen duren korter en worden vaak concreter. Je ziet je huisgenoten meer. Je kan samen tussen de middag een spontane wandeling maken, samen eten koken. Je hond uitlaten, krioelen met de kat. Eindelijk eens thuis zijn als je kind met iemand wil spelen.
Je bent eigenlijk een beetje je eigen baas. Dus zet de deurbel uit (voor als al die postbezorgers hebben ontdekt dat jij thuiswerkt...), trek de stekker uit de huistelefoon, muziekje op en werk volgens je schema. Bij redelijk weer, gooi de achterdeur, balkondeur, ramen open en ga lekker in de frisse lucht zitten. Plan genoeg vrije tijd in en zie ook het mooie in van deze periode.
Neem contact op
Lukt het niet om positief te blijven? Voel je dat de sombere gevoelens de overhand hebben? Heb je het gevoel dat je je verhaal niet kwijt kunt, omdat anderen zelf al ermee worstelen? Blijf niet hangen in deze modus. Kom in actie. Schrijf voor jezelf op wat je wilt dat er verandert. Blijf daarbij dicht bij je zelf. Dat corona moet stoppen of dat iedereen gewoon weer naar kantoor moet is niet iets jijzelf kan veranderen. Ga bij jezelf na wat je zelf kan veranderen. Is het mogelijk om een dagdeel naar het werk te kunnen? Heb je aanpassing in je werkritme nodig? Zijn er mogelijkheden tot aanpassingen van je werkplek? Misschien mag/kan je een werkgerelateerde opleiding doen? Wil je met iemand in gesprek over je gedachten en gevoelens? Neem contact op met je leidinggevende. Vertel wat er speelt. Geef je eigen ideeën aan.
Ook ik kan jou ondersteunen binnen dit proces. We kunnen op praktisch vlak kijken naar de thuissituatie in combinatie met je werk. Soms kunnen kleine wijzigingen al een enorm verschil betekenen. Het samen kijken naar de gedachten die spelen en hoe die van invloed zijn op de situatie. Hoe je deze niet helpende gedachten kunt loslaten, hoe je kan omdenken of juist helpende gedachten kan ontwikkelen waardoor je de komende maanden weer positief aan de slag kan.
Laten we samen afspreken en kijken wat ik voor je kan betekenen om kort en krachtig ervoor te zorgen dat jij weer positief thuis aan het werken blijft.
