In de afgelopen weken heb ik een beetje de balans van mijzelf en het bedrijf opgemaakt. Ik kwam tot de conclusie dat ik al veel gedaan heb, maar toch nog niet het leven leid waarvan ik droom. En ik moet zelfs toegeven dat ik de laatste maanden wat afgedwaald ben van mijn pad. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. 

Het leven waarvan ik droom

Het klinkt wel mooi toch? Het leven leiden waarvan je droomt. Zelfs als je wordt gezegd dat je helemaal los mag gaan en nergens rekening mee hoeft te houden, is het nog lastig om dit te hardop te vertellen waarvan je droomt. Mijn droomleven is een samenraapsel dat ik door de jaren heen heb ontdekt en ik zal eerlijk zijn; het is soms ongelooflijk niet-concreet! Het is ook lastig om je droomleven op te schrijven, want je gaat al snel in hokjes of kadertjes denken en dat wil ik nu juist niet. Het leven waarvan ik droom bestaat voor een groot deel uit vrijheid en dan niet door te lanterfanten of niks doen, maar in keuzes maken, in creativiteit, in mijzelf kunnen en mogen zijn. Die vrijheid heb ik voor een deel al gecreëerd, daar heb ik voor gevochten. Maar ik merkte dat ik juist door die vrijheid ook keuzes had gemaakt waarbij ik niet trouw aan mijzelf bleef. 

Niet trouw aan jezelf zijn

Herken je dat ook? Je belooft jezelf dicht bij jezelf te blijven en alleen maar te doen waar jij energie en inspiratie van krijgt. En dan opeens merk je dat je volop dingen, taken en zaken aan het doen bent die niet en dan ook echt helemaal niet (meer) bij jou passen. Maar die je doet, omdat je omgeving denkt dat het goed is, jijzelf denkt dat je anders een kans mist, of dat je onnadenkend er in bent gestapt zonder te beseffen wat hier voor jou de consequenties van zijn en zo verzin je vast nog wel meer redenen waarom.  

En ja in die valkuil was ik weer gevallen en niet één keer, maar wel tien keer! En dan ondertussen daar zo blind voor zijn en niet begrijpen waarom het allemaal zo stroef loopt en waarom je je zo lamlendig en moe voelt; zo energieloos. Of misschien ben je bewust blind ervoor, omdat het terugdraaien ook weer zo lastig is. Ze vertrouwen op je en je hebt wat beloofd ...... 

Terwijl ik zo aan het doormodderen was en merkte dat ik inderdaad energieloos raakte, ging ik bij mijzelf ten rade; waar was 'ik' in het hele verhaal gebleven? Waar was die beloofde trouw aan mijzelf? Ik voelde het gelukkig nog wel en daarom kon ik de volgende stappen nemen. 

Ruimte in je hoofd en gaten in je agenda 

Ik ben weer terug gegaan naar mijn basis. Wie ben ik en waarom wilde ik dicht bij mij zelf blijven? Waar, wanneer en waardoor ben ik mij zelf kwijtgeraakt. Ik merkte dat ik dit redelijk snel concreet kon beantwoorden, omdat ik door had dat het belangrijk was en ik mijzelf niet weer met een kluitje in het riet mocht sturen. Het werd snel duidelijk waar ik wel en geen energie van kreeg, wat mij persoonlijk en/of zakelijk wel of niets bracht. En toen: strepen, strepen en nog eens strepen. En verhip; ruimte in mijn hoofd en gaten in mijn agenda. Wat een fijn gevoel. Ik kreeg weer tijd en ruimte voor die stappen waardoor ik weer op het pad ben beland om mijn droomleven te leiden. Door dichtbij mijzelf te blijven.

Zelfontwikkeling

Het werken aan jezelf; aan je beste zelf om je droomleven te kunnen leiden is zelfontwikkeling. En begrijp mij goed een droomleven kan alles betekenen en zijn: heel groots of juist klein. Ver of dichtbij, het maakt niet uit zolang jij het maar leidt en het van uit je tenen komt. En wees voorbereid, het komt en gaat met pieken en dalen. En juist dat maakt dat je elke keer weer die balans op gaat maken; het bijschaaft en van een afstandje het kan bekijken voordat je weer verder gaat. 

En leef jij al je droomleven? Of droom je van dat leven en weet je niet hoe je het moet gaan leven? Of heb je ergens op weg een afslag genomen en ben je verdwaald? Of gaat het eigenlijk al heel goed, maar voel je dat er nog meer in zit?